Porozumienie bez Przemocy, czyli wzajemny szacunek i zrozumienie

Porozumienie bez Przemocy

Porozumienie bez Przemocy to koncepcja, która zakłada wzajemną komunikację, opartą na poszanowaniu uczuć i potrzeb osób, biorących udział w dialogu. W myśl Marshalla B. Rosenberga, warto zastanowić się nad sensem komunikacji bez przemocy, który można znaleźć w sobie odpowiadając na dwa zasadnicze pytania: 1. Co jest we mnie żywe? (Co jest teraz ważne? O co mi chodzi?), 2. Co mogę zrobić, aby dostać/zrealizować to, co jest ważne, w taki sposób, aby wziąć pod uwagę również drugiego człowieka?  Komunikację watro oprzeć na pewnych fundamentach, by ją ulepszać i budować wzajemne zrozumienie.

Założenia Porozumienia bez Przemocy

  1. Zaspokojenie potrzeb stanowi priorytet

Oznacza to tyle, ze wszyscy przez to, co robią, dążą do tego, by zaspokoić swoje potrzeby, które są ukryte za czynami, słowami, uczuciami. Człowiek działa po to, by zaspokoić swoje potrzeby.

  1. Uniwersalność potrzeb

Zdaje się, ze wszyscy mają takie same potrzeby, które w mniejszym lub większym stopniu w danej chwili są zaspokajane. Potrzeby te są podobne/ tożsame dla osób bez względu na wiek, pochodzenie, rasę czy role społeczną. Różnią się jedynie strategie, czyli sposoby ich zaspokajania. Na przykład – by zaspokoić potrzebę bezpieczeństwa, dziecko może płakać, zaś dorosły oszczędza pieniądze, kupuje dom, zakłada rodzinę – lub cokolwiek innego.

  1. Uczucia pochodzą z potrzeb

Uczucia informują nas o potrzebach. Jeśli czujemy się dobrze, potrzeby są zaspokojone.

  1. Presja wywołuje sprzeciw

Ludzie zazwyczaj mają to do siebie, ze dobrowolnie działają na korzyść innych i przyczyniają się do ich dobra. Współpraca następuje w przypadku, gdy potrzebny są zaspokojone.

  1. Nie działa się przeciwko innym, tylko dla zaspokojenia swoich potrzeb

Niektóre zachowania niekiedy mogą być opacznie interpretowane – jako złośliwe i celowe. Jednak wystarczy spojrzeć na to w ten sposób, że cokolwiek ludzie robią, dążą do tego, by im było dobrze, by osiągnąć swój cel – zaspokoić potrzeby. Podobnie w przypadku naszych potrzeb – są one tak samo ważne, jak potrzeby innych.

  1. Krytyka i atak stanowią o niezaspokojonych potrzebach

Jeśli nasze uczucia i potrzeby zostają przesunięte na dalszy plan, nie wiemy, co z tym faktem zrobić i reagujemy nawykowo, by czemuś zapobiec lub to uzyskać. Niekiedy nasze działania w takim przypadku bywają nietrafione. Długotrwałe niezaspokojenie potrzeb prowadzi do frustracji, a nawet gniewu.

  1. By zrozumieć innych, musimy znać własne potrzeby

Kiedy znamy swoje potrzeby, łatwiej możemy dostrzec potrzeby innych i je zrozumieć. Narastający konflikt w relacji czy komunikacji może pomóc poznać i zrozumieć wzajemne potrzeby.

  1. „Nie” jest równie ważne jak „tak”

Wyrażenie jasno komunikatu to dbałość o swoje potrzeby.

  1. Każdy jest odpowiedzialny wyłącznie za siebie

A także swoje myśli, słowa, czyny, uczucia, intencje i potrzeby. To my sami wybieramy narzędzia, dzięki którym budujemy relację z drugim człowiekiem. Tak samo wybieramy sposób przekazu tego, co czujemy i wyrażenia swoich potrzeb.

  1. Otwartość

Mówienie otwarcie o swoich potrzebach daje większe szanse na to, że będą one respektowane.

Podsumowanie

Porozumienie bez Przemocy dotyczy każdego z nas. Warto przyjrzeć mu się bliżej, zwłaszcza w komunikacji z dzieckiem, które jasno manifestuje swoje potrzeby. A jeśli nie – warto dążyć, by je poznać. Stawianie granic i komunikowanie ich ma również duże znaczenie.